Problem komiwojażera w logistyce

Problem komiwojażera (TSP - ang. traveling salesman problem) jest to zagadnienie z teorii grafów, polegające na znalezieniu minimalnego cyklu Hamiltona w pełnym grafie.
Nazwa pochodzi od typowej ilustracji problemu, przedstawiającej go z punktu widzenia wędrownego sprzedawcy (komiwojażera): dane jest n miast, które komiwojażer ma odwiedzić, oraz odległość pomiędzy każdą parą miast.
Należy znaleźć najkrótszą trasę zaczynającą się np. z Warszawy, przechodzącą jednokrotnie przez wszystkie pozostałe miasta i wracającą do Warszawy.

Cele outsourcingu i insourcingu i obszary ich zastosowań

Outsourcing – zlecenie niektórych prac zewnętrznym wykonawcom. Oznacza przekazanie funkcji wykonywanych przez pracowników danego przedsiębiorstwa firmie zewnętrznej niezwiązanej bezpośrednio z naszą firmą, ale specjalizującej się w konkretnie określonej dziedzinie np. w zakresie zarządzania, obsługi procesów biznesowych, infrastruktury czy technologiach informatycznych. Charakteryzuje się tym, że zleceniodawca oczekuje określonych wyników, natomiast sama realizacja całego procesu pozostaje wyłącznie w gestii wykonawcy.
Celem outsourcingu jest zwiększenie skuteczności i efektywności prowadzonej działalności. Organizacja może skupić się na działalności kluczowej.Redukcja problemów operatywnych, następująca w wyniku, umożliwia kierownictwu firmy koncentrację na problemach strategicznych. Spowoduje to lepszą realizację celów rynkowych, np. poprawę pozycji rynkowej, zwiększenie skali jego działalności, dywersyfikację lub koncentrację rynkowej działalności. Outsourcing prowadzi do lepszej realizacji celów ekonomicznych: zwiększenie przychodów, redukcje kosztów, a co za tym idzie poprawa wyników ekonomicznych i ograniczenie ryzyka ekonomicznego prowadzonej działalności.
Insourcing – pojęcie przeciwne do outsourcingu. Odejście od kupowania produktów, półproduktów czy usług od firm zewnętrznych na rzecz wytwarzania ich samodzielnie przez przedsiębiorstwo , najczęściej na podstawie analizy kosztów z tym związanych. Polega na włączeniu w strukturę organizacyjną przedsiębiorstwa funkcji realizowanych dotychczas przez podmioty zewnętrzne. Metoda ta może być wprowadzana w przedsiębiorstwach dysponujących nadmiarem mocy produkcyjnych, które mogą wykorzystać je do produkcji dotychczas kupowanych produktów lub w przedsiębiorstwach które ze względu na konieczność utrzymania przewagi konkurencyjnej nie mogą zlecać wykonania poszczególnych funkcji na zewnątrz.

Metody wyceny marki

Jedną z często stosowanych metod wyceny marki jest metoda dodatkowego zysku. Zgodnie z tą metodą firma szacuje, jaki jest jej dodatkowy zarobek z tytułu sprzedaży produktów pod daną marką. Ten dodatkowy zarobek musi zostać następnie poddany procesowi dyskontowania, aby określić obecną wartość marki.
Bardzo podobna do metody dodatkowego zysku jest metoda opierająca się na zdyskontowanych przepływach pieniężnych. Jest to metoda bardzo często wykorzystywana do wyceny wartości całego przedsiębiorstwa. Aby dobrze przeprowadzić kalkulację metodą zdyskontowanych przepływów pieniężnych należy wyodrębnić przepływy związane ze sprzedażą produktów pod konkretną marką w zdefiniowanym okresie, które następnie są poddawane dyskontowaniu.
Kolejna metoda wyceny to metoda ulgi od opłat licencyjnych za wykorzystanie marki. Kluczem jest w tym przypadku oszacowanie, jaką cenę firma musiałaby zapłacić za sprzedaż produktów pod daną marką, gdyby nie posiadała praw do tej marki. Odmianą tej metody jest metoda kosztu odtworzenia. Zgodnie z nią marka jest równa wartości kosztów, które trzeba ponieść, aby uzyskać korzyści, jakie aktualnie zapewnia posiadanie praw do marki.
Metoda prawdopodobnie najłatwiejsza do zastosowania to metoda rynkowa. Wykorzystuje ona proste założenia matematyczne i bazuje na benchmarkingu. Opiera się na regułach popytowo-podażowych. Wartość marki jest tu porównywana do wartości przychodów ze sprzedaży. Porównujemy tu marki już wycenione. Przykładowo, jeśli wartość marki X stanowi 30% przychodów sprzedaży, wówczas podobnie może zostać wyceniona marka Y (oczywiście jeśli posiada zbliżoną siłę rynkową).